مقالات

نکاتی راجع به ساکشن

در این مقاله قصد داریم نکاتی تخصصی راجع به ساکشن بیان کنیم.

قبل از هر چیز لازم است با مفهوم و در واقع با ابزار ساکشن و کار آن بدانیم.

ساکشن به معنی وارد کردن یک لوله باریک به منظور تخلیه ترشحات در راه هوایی بیمارانی است که خود به تنهایی قادر به خروج خلط و ترشحات نمی باشند. بیمارانی که به دلایلی اعم از پیری یا شرایط جسمی ویژه قادر نیستند ترشحات مجاری تنفسی را دفع و تخلیه کنند نیازمند ساکش هستند تا عملیات تحریک سرفه و تخلیه ترشحات انجام گیرد. به طور کلی دو گروه از بیماران نیازمند این ابزار مهم در صنعت تجهیزات پزشکی هستند: اول بیمارانی که ناتوانی جسمی و پیری دارند و دسته دوم بیمارانی که دارای یک منفذ مصنوعی دائم یا موقت روي دیواره قدامی تراشه هستند.

زمان نیاز به ساکشن

سؤالی که ممکن است پیش آید این است که چطور می توان از روی ظاهر بیمار تشخیص داد که نیاز به ساکشن دارد.

علائم نیاز به ساکشن عبارتند از:

1. صداي قلقل در حین تنفس
2. بی قراري
3. صداي اضافه تنفس
4. تغییر رنگ پوست

نیاز به ساکشن و تجهیزات لازم

اما برای خروج ترشحات مجاری تنفسی و ساکشن بیمار چه تجهیزاتی لازم است؟ تجهیزات مورد نیاز برای این منظور عبارتند از:

1. کاتتر ساکشن (قطر آن 2/1 قطر داخلی لوله تراشه باشد.) که رنگ سبز و سفید آن بیشترین کارایی را دارد.
2. دستگاه ساکشن متحرك یا دیواري همراه با تیوپ ساکشن
3. نرمال سالین شستشو و یا آب استریل
4. ظرف استریل یکبار مصرف
5. دستکش استریل، عینک، ماسک محافظ و گان درصورت لزوم
6. سرنگ حاوي 10-5 سی سی نرمال سالین
7. اکسیژن
8. آمبوبگ

نحوه انجام ساکشن

حال که با نکات و عوارض استفاده از ساکشن آشنا شدیم به توضیح نحوه انجام این می پردازیم که به صورت زیر مراحل آن را لیست می کنیم:

1. ابتدا بیمار را در وضعیت مناسبی قرار می دهیم که بهترین موقعیت بیمار برای زمانی که هوشیار است سر در زاویه 45 درجه یا نیمه نشست و در زمانی که غیرهوشیار است خوابیده به پشت و سر یک طرف می باشد.
2. انجام فیزیوتراپی: این عمل، قبل و حین انجام ساکشن با زدن ضرباتی با کف دست در قسمت پشت کمر و قسمت فضاهاي بین دنده اي ازپایین دنده ها به طرف کتف انجام می شود.
3. تشویق بیمار هوشیار به سرفه کردن
4. دادن بین 2 تا 4 لیتر اکسیژن به بیمار قبل و بعد ساکشن
5. دستکش استریل را در دست کرده و با دست دیگر کاتتر ساکشن را به رابط وصل کنید.
6. انتهاي لوله ساکشن لازم است با یک گاز استریل گرفته شود تا دست فرد آلوده نشود. همچین سر سوند نلاتون بهتر است با نرمال سالین مرطوب شود.
7. ساکشن کلمپ را حدود 20 تا30 سانتی متر وارد لوله تراشه کنید. سپس کلمپ را باز نموده و به صورت دورانی کاتتر را خارج کنید.
8. هنگام ساکشن بینی و دهان بیمار نباید تمامی کاتتر را وارد دهان بیمار شود. همچنین باید میزان مکش دستگاه را کم کرد. زیرا ساکشن دهانی موجب تحریک  و تهوع بیش از حد بیمار و در ساکشن بینی باعث پارگی مویرگ ها و نهایتاً خونریزي می شود.
9. مدت زمان ساکشن نباید بیش از 15 ثانیه طول بکشد؛ زیرا بیمار دچار کاهش اکسیژن خواهد شد.
10. بعد از انجام ساکشن، لازم است بیمار را هایپرونتیله می کنیم.
11. درصورت لزوم مراحل را تکرار می کنیم. در صورتی که به ساکشن مجدد نیاز باشد، فاصله هر بار مکش 20 الی 30 ثانیه باشدو حداکثر 2 بار در دقیقه است.
12. در پایان کار لازم است لوله ساکشن شسته شود و کاتتر، دستکش و محلول نرمال سالین دور انداخته شود.

یکی از عرضه کنندگان تجهیزات و لوازم یکبار مصرف پزشکی در سطح کشور ما شرکت همگام بهداشت است که تلاش کرده است با اجناس باکیفیت خود در صنعت تجهیزات پزشکی خدمات بسیاری به پزشکان و بیماران نیازمند به تجهیزات و لوازم یکبار مصرف پزشکی  مانند ساکشن ، سوند ، اسپکولوم و غیره ارائه دهد. پزشکان و مشتریان محترمی که نیاز به ساکشن دارند، می توانند با کارشناسان ما در شرکت همگام بهداشت در تماس باشند.

برای همه خانم ها پیش آمده است که در طول زندگی خود برای بیماری های زنانه و معاینه واژینال، حداقل یکبار به دکتر زنان مراجعه کرده باشند. در این هنگام برای دیدن داخل واژن و اصطلاحا معاینه واژه پزشک از وسیله ای به نام اسپکولوم واژینال برای معاینه استفاده می کند. شاید بسیاری از خانم ها با نام این وسیله آشنایی نداشته باشند. با این مقاله همراه شوید تا شما را با اسپکولوم واژینال و کاربردهای آن آشنا کنیم.

اسپکولوم واژینال چیست؟

واژه اسپکولوم به معنی وسیله ای است که برای کنار رفتن بافت های بدن و حفره ها و دیدن و معاینه بهتر داخل حفره و بافت است. اسپکولوم واژینال نیز وسیله ای است که پزشک زنان از آن برای معاینه واژن و دهانه رحم زنان استفاده می کند. گاهی در حین عمل نیز از این وسیله استفاده می شود. این وسیله ابتدا در سال 1836 در کشور آمریکا ساخته شد و در آن زمان این وسیله به صورت فلزی در مطب ها وجود داشت. اما با گذشت زمان و پی بردن به این موضوع که خانم ها گاهی به دلیل استفاده از این وسیله اشتراکی به هنگام معاینه دارای عفونت می شوند، استفاده از نوع فلزی اسپکولوم واژینال کم کم منسوخ شد و نوع پلاستیکی و یکبار مصرف آن جایگزین نوع فلزی این وسیله شد. با استفاده از این وسیله دیواره های واژن از هم فاصله گرفته و جدا می شوند و پزشک بهتر می تواند کار معاینه را انجام دهد و نوع بیماری را به درستی تشخیص دهد و درمان نماید. از اسپکولوم واژینال برای معاینه و تشخیص بیماری های دهانه رحم، رحم، واژن و تخمدان ها و لوله های رحمی استفاده می شود.

مزیت های اسپکولوم واژینال شفاف و یکبار مصرف

• یکی از مزیت های اسپکولوم پلاستیکی و یکبار مصرف، شفافیت آن است که به وسیله آن بافت های واژن کاملا دیده می شوند.
• با استفاده از اسپکولوم یکبار مصرف و به دلیل اینکه این وسیله فقط برای خود بیمار استفاده شده و پس از آن دور انداخته می شود، بیمار به بیماری های عفونی و قارچی دچار نمی شود.
• اسپکولوم یکبار مصرف مانند اسپکولوم فلزی دارای لبه هایی تیز و آزاردهنده نیست.
• کیفیت بسیار بالای محصول و مقاوم بودن آن
• این وسیله با گاز اتیلن اکساید استریل شده است.
• برای سهولت در باز و بسته کردن وسیله، از پیچ دو راهه در آن استفاده شده است.

انواع اسپکولوم واژینال

1. اسپکولوم سنگین: اسپکولوم سنگین نوعی از اسپکولوم واژینال است که برای کنار زدن و باز کردن دیواره های خلفی قسمت واژن به کار برده می شود. جنس این اسپکولوم نیز مانند اسپکولوم یکبار مصرف است و بر روی دیواره آن از روکش کروم یا فولاد ضد زنگ استفاده شده است. این اسپکولوم سنگین دارای تیغه ای کوتاه یا بلند و پهن و باریک است که با توجه به کاربردهای متفاوت هر یک، می توان یک نوع از آن را تهیه نمود.
2. اسپکولوم گریوز: این نوع از اسپکولوم دارای تیغه هایی متوسط، کوچک و بزرگ است و برای کنار زدن دیواره های واژن به کار برده می شود.
3. اسپکولوم بایوالو: این وسیله بیشتر در جراحی ها و برای کمک به پزشک استفاده می شود. این نوع اسپکولوم دارای طراحی کاملا متفاوت تری است. اسپکولوم بایوالو دارای دو دهانه است و باعث می شود تا دهانه رحم واژن کاملا باز شود و دست دیگر پزشک آزاد باشد و می تواند خیلی دقیق تر و سریع تر کارها را انجام دهد.

چگونگی استفاده از اسپکولوم واژینال

نحوه کار با این وسیله بسیار راحت است و پیچیدگی خاصی ندارد. قبل از استفاده از این وسیله، پزشک این وسیله را بررسی می کند تا از مقاومت و سلامت آن اطمینان حاصل نماید. در واقع پزشک باید به گونه ای اطمینان حاصل کند که این وسیله داخل واژن نمی شکند و به واژن آسیبی وارد نمی شود. برای استفاده از این وسیله پس از اینکه بیمار بر روی صندلی معاینه دراز کشید، پزشک اسپکولوم را با احتیاط وارد واژن می کند. معمولا از ماده های روان کننده مانند ژل بر روی سطح اسپکولوم استفاده می شود تا روان شده و راحت تر به داخل واژن برود. سپس با استفاده از پیچ های روی آن، پزشک به اندازه کافی دستگاه را باز می کند و معاینه را شروع می کند. یکی از سوالاتی که برای بسیاری از دختر خانم های باکره پیش می آید این است که آیا استفاده از وسیله برای پرده بکارت آنها مشکلی را ایجاد نخواهد کرد. در پاسخ باید گفت که برای دختر خانم های باکره نوعی از اسپکولوم وجود دارد که دارای اندازه ای کوچک تر است و دارای طول و عرض کمتری است. از این مدل برای معاینه دهانه واژن خانم های باکره در مواقع ضروری و مورد نیاز استفاده می شود تا احتمال آسیب دیدگی به پرده بکارت خیلی کمتر شود.

عوارض استفاده از اسپکولوم واژینال

شاید بسیاری از خانم ها برای اولین بار از معاینه با اسپکولوم هراس داشته باشند و بترسند که به واژن آنها آسیبی برسد. اما این دسته از خانم ها باید بدانند که استفاده از اسپکولوم به هیچ عنوان آسیبی به واژن نمی رساند و خطرناک نیست. اگر به هنگام ورود اسپکولوم به واژن، بیمار احساس ناراحتی کند، همانگونه که گفته شد پزشک می تواند از ژل های روان کننده برای روان کردن این وسیله استفاده کند. بیمار باید این نکته را مد نظر داشته باشد که به هنگام معاینه آرامش خود را حفظ کند و عضلات خود را شل کند تا کمتر احساس درد و سوزش داشته باشد. بنابراین از لحاظ درد نباید در طول معاینه عضلات خود را منقبض کنید. در مطب هایی که هنوز از اسپکولوم فلزی برای معاینه استفاده می شود حتما باید به این نکته دقت داشته باشید که این وسیله کاملا دقیق ضدعفونی شده باشد تا از ورود هرگونه عفونت، قارچ و باکتری به رحم شما جلوگیری شود.

پزشکان و مشتریان محترم برای خرید تجهیزات و لوازم یکبار مصرف پزشکی مرتبط مانند ساکشن، سوند، اسپکولوم و غیره می توانند با کارشناسان ما در شرکت همگام بهداشت تماس حاصل فرمایند.

ساکشن خشک

معرفی کوتاه

لیپو lip به معنی چربی و ساکشن suction یعنی خارج کردن با مکش (در لغت) پس همان طور که از اسم آن برمی آید لیپوساکشن نوعی عمل زیبایی برای خارج کردن چربی های اضافی بدن درجهت تناسب اندام و سلامت فرد می باشد.

ساکشن به معنی خارج کردن مایعات جمع شده در یکی از حفرات بدن شخص از راه ایجاد مکش و به وسیله دستگاه می باشد. به طور کلی دو نوع ساکشن داریم :

1. ساکشن سانترال  central
2. ساکشن پرتابل portable

لیپوساکشن چیست و چگونه انجام می گیرد؟

در این روش چربی های اضافی مناطقی از بدن را جدا می کنند که در اثر ورزش یا تغییر رژیم غذایی نشود برای آن ها کاری انجام داد و از حجم آن کاست چون همان طور که می دانید سلول های چربی قابل حذف نیستند بلکه در اثر ورزش یا رژیم فقط حجمشان کاهش می یابد. برای مثال چربی های زیر چانه،ران و لگن، اندام های فوقانی و سینه و پشت را می توان با این روش ساکشن نمود. این عمل تعداد سلول های چربی را به صورت موضعی می کاهد و تعداد سلول ها به فرم مکان موردنظر و تعداد سلول ها بستگی دارد. بعد عمل پوست با توجه به خاصیت الاستیسیته خود را ترمیم می کند که ممکن است این ترمیم ضعیف و یا خوب و قابل قبول باشد.

همچنین علاوه بر آن لیپوساکشن گاهی برای درمان ژنیکوماستی و کوچک کردن سینه ها نیز استفاده می گردد.

همانند همه عمل های دیگر عوارضی همچون عوارض بیهوشی و خونریزی دور از انتظار نیست ولی اگر بخواهیم عوارض اختصاصی لیپوساکشن را نام ببریم می توانیم موارد زیر را خاطرنشان کنیم:

1. تظاهر خطوط بی نظم در سطح پوست بصورت دائمی یا موقت
2. تجمع مایع زیر پوست که با نیدل بیرون کشیده می شود.
3. بی حسی در محل عمل
4. التهاب (بندرت)
5. آمبولی چربی یعنی به دام افتادن قطرات ریز چربی در برخی عروق
6. اختلالات کلیوی و قلبی به دلیل تغییر حجم مایعات بدن
7. اثرات سمی لیدوکایین تزریقی که موجب مشکلات عصبی و قلبی می گردد.

شیوه عمل جراحی

مشاوره قبل عمل با پزشک متخصص الزامی است. در این حین توصیه هایی از قبیل انجام تست های آزمایشگاهی و یا عدم مصرف برخی داروها ممکن است داده شود.

همچنین خطوط و دایره هایی در منطقه مورد نظر توسط پزشک کشیده می شود و عکس هایی برای مقایسه قبل و بعد عمل گرفته می شود.

تکنیک های مختلفی برای انجام عمل لیپوساکشن وجود دارد.

پزشک متخصص باید تکنیکی را برای شروع انتخاب کند.

تکنیکی که توسط پزشک برای لیپوساکشن انتخاب می شود به عواملی همچون سابقه بیمار،هدف عمل و منطقه عمل بستگی دارد. این تکنیک ها را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

1. tumescent liposuction: متداول و پرکاربرد ترین روش است. دراین روش پزشک ابتدا مایعی استریل به محل موردنظر تزریق می کند تامتورم و سفت گردد. سپس برش های کوچکی در موضع به منظور قرار دادن کانول ایجاد می کند. کانول به مکنده ای وصل است که چربی ها و مایعات را از محل مورد نظر می مکد.این روش به مقدار قابل توجهی خطرات بالای ساکشن خشک همانند خونریزی، امبولی، التهاب، تشکیل هماتوم و.. را می کاهد. اگر مایع تزریقی در tumescent حاوی ماده بیهوشی باشد دیگر نیازی به تزریق بیهوشی به صورت جدا نمی باشد. افزودن ادرنالین به این مایع موجب کاهش خطر خونریزی زیاد بیمار و جلوگیری از تشکیل هماتوم های اضافی می گردد.
2. (Ultrasound-assisted liposuction)UAL: در این روش پزشک دسته های فلزی برای تاباندن انرژی فراصوتی را زیر پوست بیمار قرار می دهد که بدین طریق دیواره سلول های چربی شکافته شده و حذف آن ها راحت تر می شود.
3. (Laser-assisted liposuction) LAL: همانند روش قبلی ولی بجای انرژی فراصوت از لیزر استفاده می شود.
4. (Power-assisted liposuction)PAL: در این روش کانولی که قرار می دهند دارای حرکات سریع به صورت عقب جلو است که به پزشک این امکان را می دهد که چربی ها را راحت تر و در ابعاد وسیع تری برداشت کند پس برای حجم های بالاتر چربی مناسب تر است.

ممکن است بیمار به صوت موضعی و یا کلی بیهوش شود. در طول عمل به طور منظم ضربان قلب بیمار ، فشارخون و سطح اکسیژن خون چک می گردد. عمل ممکن است چند ساعت طول بکشد.

بعد عمل طبیعتا بیمار درد هایی را حس می کند که پزشک با تجویز مسکن و آنتی بیوتیک های مناسب از درد بیمار می کاهد.

باید توجه کرد که بعضی افراد نباید عمل لیپوساکشن انجام دهند مانند افرادی که چاقی مفرط دارند زیرا باید در منطقه وسیعی این عمل انجام شود که خطرات آن را به مراتب بیشتر می کند.پس این افراد باید ابتدا زیر نظر پزشک متخصص رژیم غذایی و ورزش داشته باشند و  پس از رسیدن به وزن معقول اقدام به این نوع عمل زیبایی کنند.

و در آخر درنتیجه عمل لیپوساکشن ممکن است برای چند هفته اطراف محل متورم باشد ولی بعد چند ماه محل عمل کاملا ظاهری لاغر به خود می گیرد. اگر بعد عمل دوباره افزایش وزن داشته باشید چربی ها به صورت پراکنده بدون توجه به محل عمل توزیع می شوند.

دستگاه لیپوساکشن

در ایران اغلب از یک نوع دستگاه استفاده می کنند.

این دستگاه دارای 4 قسمت اصلی می باشد:

1. Vacusat power : موتور اصلی دستگاه می باشد.
2. Vibrasat : برای ویبره دادن به محل و جدا شدن چربی ها
3. ظرف گرما دهنده به محلول tumescent
4. پمپ تصفیه چربی برای تزریق محلول استرلیزه tumescent

این دستگاه دارای اجزای دیگری همچون لوله ساکشن، کانتینر و فیلتر باکتری نیز می باشد.

کانول هایی که برای لیپوساکشن استفاده می گردد انواع مختلفی دارند که مدل های استاندارد آن ها شامل موارد زیر می باشد:

1. کانول سه سوراخه با قطر 5.2 میلی متر و طول 15 سانتی متر
2. کانول سه سوراخه با قطر 3 میلیمتر و طول 25 سانتی متر
3. کانول سه سوراخه باقطر 4 میلیمتر و طول 25 سانتی متر
4. کانول سه سوراخه با قطر 4 میلیمتر و طول 35 سانتی متر
5. کانول های یکبار مصرف یا قابل مصرف دوباره با قطر، طول و تعداد سوراخ های متفاوت برای کاربرد های مختلف که گاها به بیش از 15 نوع می رسند.

برای تهیه و اطلاع از انواع محصولات یکبار مصرف پزشکی مرتبط مانند ساکشن، سوند، اسپکولوم و غیره می توانید با شرکت همگام بهداشت تماس حاصل فرمایید.

نکاتی در مورد استفاده از سوند ادراری

همان طور که می دانیم سوند ادراری یکی از تجهیزات پزشکی پرکاربرد است که مورد استفاده بیماران مختلف به وِیژه افراد مبتلا به بیماری های مجاری ادراری قرار می گیرد. استفاده از این وسیله پزشکی ممکن است به طور کوتاه مدت و به دلیل ناتوانی بیمار در استفاده از توالت باشد یا به طور درازمدت و به دلیل بیماری یا جراحت خاص باشد. اما استفاده از سوند ادراری همانند استفاده از تجهیزات پزشکی دیگر، اصول و ملاحظات خاصی دارد. در این مقاله تلاش داریم برخی از نکات مهم در خصوص استفاده از این وسیله را بیان کنیم.

• نکاتی که مخاطب آن پزشک و تیم درمانی است:

1. توجه به میزان آلودگی ادرار به میکروب ها و گرفتن نمونه ادرار استریل برا ی کشت ادرار
2. توجه به میزان و حجم ادرار
3. توجه به حجم ادرار باقیمانده پس از عمل ادرار
4. رفع عفونت ها و ترشحات چرکی ادرار برای بیماران مبتلا به عفونت ادراری
5. خروج و رفع خون و لخته خون از مثانه (برای کسانی که خونریزی مثانه دارند.

• نکاتی که مخاطب آن بیمار است:

1. نوشیدن مایعات زیاد: توصیه می شود بیمار با نوشیدن مایعات سالم و طبیعی مختلف، میزان ابتلا به عفونت را کاهش دهد. البته نکته قابل ذکر و مهم این است که نوشیدن مایعات زیاد حتماً باید با مشورت پزشک انجام شود. طی یک مطالعه تحقیقاتی که در دانشگاه تگزاس انجام گرفت، رابطه نوشیدن آب با عفونت مثانه مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات جدید درباره نوشیدن آب نشان می دهد احتمال بروز و ابتلا به عفونت مثانه در یک جامعه آماری که روزانه به میزان ۱.۴۷ لیتر مایعات بیشتری مصرف می کنند، ۴۸ درصد کمتر از جامعه آماری مشابه است که مایعات کمتری مصرف می کنند. عفونت دستگاه ادراری یکی از انواع عفونت باکتریایی است که بر قسمتی از دستگاه ادراری تأثیر می گذارد. زمانی که دستگاه ادراری تحتانی دچار عفونت می شود، اصطلاحاً مثانه دچار سیستیت ساده (عفونت مثانه) می شود و هنگامی که این عفونت بر دستگاه ادراری فوقانی تاثیر می گذارد به آن پیلونفریت یا عفونت کلیه گفته می شود. بر اساس مطالعه تیم تحقیقاتی مذکور، عفونت مثانه در زنان بسیار شایع تر است. محققان معتقدند افزایش مایعات باعث تأثیر منفی در روند رشد و تکثیر باکتری ها و توانایی آنان برای اتصال به مثانه می شود. از علائم عفونت مثانه، معمولاً سوزش و درد هنگام دفع ادرار است که غالباً با دفع خون همراه است. سازمان جهانی بهداشت توصیه و اصرار بر درمان های غیر آنتی بیوتیکی این عارضه دارد.
2. خودداری از جدا کردن لوله از کیسه سوند ادراری به منظور پیشگیری از الودگی
3. مراجعه به پزشک و یا مرکز درمانی در صورت عدم جریان ادرار ظرف مدت 6 الی 8 ساعت: در صورتی که پس از بررسی و اطمینان ازعدم پیچ خوردگی و خم شدن لوله ادرار بیمار ظرف مدت ذکر شده هیچ جریان ادراری نداشت، لازم است به مرکز درمانی مراجعه نماید.
4. مراجعه به مرکز درمانی جهت هر گونه جایگزینی سوند ادراری : اگر سوند ادراری خارج شد یا نشتی داشت، از هر گونه اقدام خودسر باید پرهیز شود و برای جایگزینی مجدد باید به مرکز درمانی مراجعه شود.
5. تخلیه به موقع کیسه ادرار: لازم است به منظور کاهش احتمال آلودگی و عفونت، کیسه ادرار تقریباً هر 8 ساعت تخلیه گردد.
6. قرارگیری کیسه سوند ادراری در موقعیت پایین تر از مثانه: به منظور جلوگیری از برگشت ادرار و همچنین کاهش خطر عفونت، از قرار دادن کیسه ادرار روی شکم خودداری کرده و همواره در موقعیتی پایین  تر از مثانه حفظ شود.
7. عدم جداکردن و کشیدن لوله تخلیه ادرار: بدون اطلاع و مشورت با افراد متخصص و دوره دیده لوله ادرار نباید جدا گشته یا کشیده شود.

شرکت های زیادی در زمینه تولید و فروش تجهیزات پزشکی فعالیت دارند. از جمله این شرکت ها می توان شرکت همگام بهداشت را نام برد که محصولاتی مانند سوند، ساکشن، اسپکولوم، چسب زخم ضد حساسیت و غیره عرضه می کند.

هنگام استفاده از سوند چه نکات بهداشتی و مراقبتی باید رعایت شود؟

همان طور که می دانیم سوندها ابزارهایی خارجی هستند که برای دفع ادرار بیمارانی که قادر به دفع ادرار به صورت طبیعی نیستند، استفاده می شوند. بنابراین لازم است نکات بهداشتی و ضروری برای  استفاده از سوند را بدانیم.

1. نکته اول و واضح اینکه تجویز، استفاده از سوند باید طبق نظر و مشورت پزشک باید انجام شود.
2. سوندها اگرچه روند دفع ادرار را تسهیل می کنند اما باید بدانیم ممکن است خود باعث عفونت گردند. بنابراین لازم است نکات بهداشتی استفاده از سوند را به دقت رعایت کنیم.
3. کیسه ادراری متصل به سوند یک محیط مستعد برای رشد میکروب است. لذا لازم است هرچه سریع تر به تخلیه آن اقدام کرد.
4. افرادی که از سوند استفاده می کنند باید توجه داشته باشند از آنجا که استفاده از سوند خود می تواند و ممکن است منجر به عفونت گردد، در صورت احساس درد در ناحیه کلیه ها یا پایین شکم و یا تب فورا به پزشک مراجعه کنند.
5. در صورتی که پزشک برای پیشگیری از عفونت هنگام استفاده از سوند ، آنتی بیوتیک تجویز کند لازم است این داروها به طور مرتب مصرف شود.
6. هنگام استفاده از سوند ، هر گونه تغییر رنگ در ادرار کیسه اعم از تغییر رنگ، وجود لخته، چرک یا خون حتما به پزشک اطلاع داده شود.
7. بدون مشورت و تجویز پزشک نباید سوند را خارج کرد . به علاوه حتما یک فرد خبره باید این کار را انجام دهد. چرا که احتباس ادراری ممکن است رخ دهد و باعث درد و آسیب جدی شود. ناگفته نماند سوند فولی به واسطه بادکنکی که دارد در صورت خودسر عمل کردن در خروج، ممکن است مجرای ادراری را پاره کند و باعث صدمه و عفونت گردد.
8. برخی از بیماران که کنترل ادرار خود را از دست داده اند برای سلامت کلیه و مجاری ادراری نیاز دارند تا به طور مرتب و در فواصل منظم و چندساعته سوندگذاری کنند. همچنین از آنجا که ممکن است برای طولانی مدت نیاز به استفاده از سوند داشته باشند، لازم است خود این کار را انجام دهند. لذا این بیماران، باید آموزش لازم را ببینند تا بتوانند این کار را  با رعایت کامل شرایط استریل و مسائل بهداشتی انجام دهند.